Ενεστώτας: Ο Ενεστώτας είναι ο χρόνος που χρησιμοποιούμε για να φανερώσουμε τι κάνει κάποιος τώρα, δηλαδή στο παρόν.
Ενεστώτας
Πχ: Ακούω μουσική. (τώρα)
Γράφω την ορθογραφία μου. (τώρα)
Ενεργητική φωνή και Παθητική Φωνή
Τα ρήματα χωρίζονται σε δύο ομάδες που λέγονται φωνές:
Ενεργητική φωνή: Σ’ αυτήν ανήκουν τα ρήματα που φανερώνουν ότι κάποιος ενεργεί (δηλαδή, η πράξη που γίνεται στη φωνή αυτή πηγαίνει σε κάποιον άλλον ή κάπου αλλού) και τελειώνουν στο α’ ενικό πρόσωπο του ενεστώτα σε –ω, π.χ. γεμίζω, πηδώ.
Παθητική φωνή: Σ’ αυτήν ανήκουν τα ρήματα που φανερώνουν ότι κάποιος παθαίνει κάτι ή βρίσκεται σε μια κατάσταση (δηλαδή, η πράξη που γίνεται στη φωνή αυτή γυρίζει πίσω στο πρόσωπο που την κάνει) και τελειώνουν στο α’ ενικό πρόσωπο του ενεστώτα σε –μαι, π.χ. λούζομαι, γελιέμαι, φοβάμαι.
|
Ενεργητική Φωνή |
Παθητική φωνή |
Ενικός Αριθμός
|
||
Εγώ |
λύνω |
λύνομαι |
Εσύ |
λύνεις |
λύνεσαι |
Αυτός, -ή, -ό |
λύνει |
λύνεται |
Πληθυντικός Αριθμός
|
||
Εμείς |
λύνουμε |
λυνόμαστε |
Εσείς |
λύνετε |
λύνεστε |
Αυτοί, -ές, -ά |
λύνουν |
λύνονται |
Π.χ.:
- Ο Γιάννης λύνει τα παπούτσια του.
- Αυτά τα παπούτσια λύνονται εύκολα.
Προσοχή: “με” ή “μαι“
Χρησιμοποιώ την κατάληξη ”-μαι” στην Παθητική Φωνή στο α’ πρόσωπο ενικού του ενεστώτα, δηλαδή στο “εγώ”. Π.χ.: Εγώ κόβο-μαι
Χρησιμοποιώ την κατάληξη ”-με” στην Ενεργητική Φωνή στο α’ πρόσωπο πληθυντικού του ενεστώτα, δηλαδή στο “εμείς”. Π.χ.: Εμείς κόβου-με
Προσοχή: “τε” ή “ται”
Χρησιμοποιώ την κατάληξη ”-ται” στην Παθητική Φωνή στο γ’ πρόσωπο ενικού του ενεστώτα, δηλαδή στο “αυτός,-ή,-ό”. Π.χ.: Αυτός κόβε-ται
Χρησιμοποιώ την κατάληξη ”-τε” στην Ενεργητική Φωνή στο α’ πρόσωπο πληθυντικού του ενεστώτα, δηλαδή στο “εσείς”. Π.χ.: Εσείς κόβε-τε