Θυμάμαι την προπαίδεια
Η προπαίδεια δεν είναι το πιο εύκολο πράγμα του κόσμου για τους μικρούς μαθητές! Μάλιστα οι μαθητές με Δυσλεξία και Μαθησιακές Δυσκολίες εμφανίζουν συχνά κάποια αδυναμία στην εκμάθηση της προπαίδειας και έχουν ακόμη μεγαλύτερες δυσκολίες.
Θυμάμαι την προπαίδεια
Αυτό συμβαίνει γιατί:
- Έχουν αδύναμη βραχυπρόθεσμη μνήμη.
- Δυσκολεύονται να ακολουθήσουν δραστηριότητες διαδοχικών βημάτων.
- Έχουν ελλιπή ικανότητα απομνημόνευσης.
- Έχουν ελλιπή χωροταξικό προσανατολισμό.
Εξαιτίας, λοιπόν, όλων αυτών των θεμάτων, οι μαθητές δεν μπορούν εύκολα να απομνημονεύσουν τους πίνακες του πολλαπλασιασμού, κυρίως εκείνα που είναι ακουστικοί τύποι. Όμως, επειδή, η εκμάθηση της προπαίδειας αποτελεί μία από τις πιο βασικές γνώσεις, που πρέπει οι μαθητές του Δημοτικού να κατακτήσουν, παρακάτω παρουσιάζεται ένας έξυπνος και πρωτότυπος τρόπος, ο οποίος μπορεί να τους βοηθήσει να αφομοιώσουν τον πίνακα.
1. Ξεκινούν να μάθουν τις πιο εύκολες προπαίδειες.
Δηλαδή τις προπαίδειες του 1,2,5,10. Πώς;
– Κόβουμε από περιοδικά μεγάλες εικόνες και από ένα άσπρο χαρτόνι 10 τετράγωνα. – Με έναν μαύρο μαρκαδόρο και χάρακα, χαράσσουμε 10 κάθετες γραμμές. Στο τέλος της κάθε γραμμής, κολλάμε από ένα άσπρο τετράγωνο. Εκεί γράφουμε τα πολλαπλάσια του πρώτου αριθμού.
– Ζητάμε να κόψουν σε λωρίδες την εικόνα και να τις ανακατέψουν.
– Έπειτα, τους λέμε 2χ την προπαίδεια και εκείνοι την επαναλαμβάνουν, επίσης 2χ.
– Τέλος, οι μαθητές ξεκινούν την προπαίδεια από την αρχή, κολλώντας σε ένα άσπρο φύλλο και την αντίστοιχη λωρίδα με το γινόμενο. Έτσι, φτιάχνουν το πάζλ της κάθε προπαίδειας.
Εφόσον δυσκολευτούν, μπορούν να κάνουν το εξής. Μπορούν να ξεκινήσουν να λένε την κάθε προπαίδεια, να τη φαντάζονται και να τη γράφουν με τον δείχτη του χεριού τους στο τζάμι του παραθύρου ή σε μια πετσέτα. Αυτό επαναλαμβάνεται 3χ.
2. Προχωρούν στις προπαίδειες του 3,4,6,7,8. Πώς;
Σε ένα άσπρο χαρτόνι, χαράσσουμε μια μαύρη γραμμή. Στην αρχή της γραμμής, σχεδιάζουμε μια σημαία, όπου μέσα γράφουμε τον βασικό αριθμό της προπαίδειας, για παράδειγμα την προπαίδεια του 3. Στο τέλος της γραμμής, σχεδιάζουμε τη σημαία του τερματισμού.
Στο πάνω μέρος της γραμμής, βάζουμε μικρές κάθετες γραμμές και πάνω σε αυτές γράφουμε τις προπαίδειες, με πράσινο χρώμα, για παράδειγμα, 1χ3 2χ3 3χ3.
Υπάρχουν και αυτά:
Στο κάτω μέρος της μαύρης γραμμής, γράφουμε με κόκκινο χρώμα τα πολλαπλάσια, για παράδειγμα 3 6 9.
Οι μαθητές ακούν την προπαίδεια, ακολουθώντας τη γραμμή και επαναλαμβάνουν. Αυτό γίνεται 2χ.
Μετά, λένε μόνοι τους την προπαίδεια, ακολουθώντας τη γραμμή.
Έπειτα, με τον δείχτη του χεριού τους, γράφουν την προπαίδεια του 3 σε μια λεία επιφάνεια (π.χ. του γραφείου) ή πάνω σε μια πετσέτα. Επαναλαμβάνουν 3χ.
Τέλος, κλείνουν τα μάτια τους, φαντάζονται την προπαίδεια του 3 και την λένε απ’ έξω.
Αν δυσκολευτούν, γράφουν την προπαίδεια σε ένα πρόχειρο τετράδιο 3χ, λέγοντάς την πρώτα προφορικά.
3. Λένε τις προπαίδειες, ανακατεμένα. Πώς;
Έχουν ως βάση τις προπαίδειες του 2,5,10.
Ρωτάμε, για παράδειγμα, τους μαθητές, πόσο κάνει 3χ3.
Αν δε θυμούνται, πηγαίνουν στο 2χ3 = 6, 6+3= 9, άρα 3χ3=9.
Ρωτάμε, για παράδειγμα τους μαθητές, πόσο κάνει 3χ6.
Αν δε θυμούνται, πηγαίνουν στο 3χ5=15, 15+3=18, άρα 3χ6=18.
Ρωτάμε, για παράδειγμα, τους μαθητές, πόσο κάνει 3χ9.
Αν δε θυμούνται, πηγαίνουν στο 3χ10=30, 30-3=27, άρα 3χ9=27.
Με αυτόν τον τρόπο, εξασκούνται σε κάθε προπαίδεια, καθημερινά.